Manhattan merkezli bir danışman olan Jia, 2014 yılında Sheryl Sandberg'in en çok satan kitabı Lean In'i okuduğunda, Facebook'un baş işletme görevlisi tarafından benimsenen tavsiyeye uymaya karar verdi.
Profesyonel itibarını korumak için soyadı gizli tutulan Jia, “Ivy League işletme okulundan yeni mezun olmuştum, çok heyecanlıydım ve eğilme fikrine bayıldım” diyor. "Kendi kendini terfi ettirmeyi öğrenmek çok güçlendirici hissettirdi ve her şeye sahip olabilecek kadın olduğumu kanıtlamaya %100 hazırdım: güçlü bir kariyer kadını ve harika bir anne."
Ancak bugün, 38 yaşındaki farklı bir tonda vuruyor.
Yıllarca, özellikle 2018'de anne olduktan sonra, cinsiyeti nedeniyle işteki terfiler ve maaş artışları için göz ardı edildiğini hissettiğini söylüyor. O zamandan beri, çocuk bakımı sorumluluklarının yükünü üstleniyor, çünkü kocası Bir bankacı, iş için daha sık seyahat etme eğilimindeydi. Bunun, meslektaşları ve -çoğunluğu erkek olan- yöneticileri arasında profesyonelce yönlendirilmediği için ona yanlış bir itibar kazandırdığını da ekliyor.
Sonra Covid-19 vurduğunda, onu zaten geride tutan tüm faktörler aşırı yüklenmiş gibiydi. Mart 2020'de kızının kreşi kapandığında, Jia iş yerinde ayakta kalmaya çalışırken varsayılan bakıcı oldu. “Son derece motivasyonsuzdum çünkü günün tüm saatlerini hızlanan bir koşu bandından düşmemeye çalışarak geçirdiğimi hissettim” diye açıklıyor. "Ama aynı zamanda, iyi bir iş çıkarabilmem için bana gittikçe daha az güvenildiğini hissettim. Kariyerimin parmaklarımın arasından kayıp gittiğini hissedebiliyordum ve bu konuda yapabileceğim kesinlikle hiçbir şey yoktu.”
2021'in başlarında, Jia'nın terapisti ona tükenmişlikten muzdarip olduğunu söyledi. Jia, daha önce akıl sağlığıyla hiç mücadele etmediğini söylüyor. “Ama şimdi her haftayı aklı başında kalarak geçirmeye çalışıyorum” diyor.
Jia'nın hikayesi, pandeminin hem vurguladığı hem de şiddetlendirdiği toplumda derinlere kök salmış bir dengesizliğin belirtisidir. Birçok nedenden ötürü, kadınların, özellikle de annelerin, günlük olarak daha karmaşık bir dizi sorumluluğu yönetme olasılığı hala erkeklerden daha fazladır - genellikle öngörülemeyen, ücretsiz ev işleri ve ücretli profesyonel işlerin birleşimi.
Kariyerimin parmaklarımın arasından kayıp gittiğini hissedebiliyordum ve bu konuda yapabileceğim kesinlikle hiçbir şey yoktu. - Jia
Bu dengeleme eyleminde ustalaşmanın zihinsel gerilimi on yıllardır aşikar olsa da, Covid-19 soruna özellikle sert bir ışık tuttu. İstatistikler, stres ve tükenmişliğin erkeklerden daha fazla kadını ve özellikle çalışan anneleri çalışan babalardan daha fazla etkilediğini gösteriyor. Bunun pandemi sonrası çalışma dünyası için birden fazla etkisi olabilir ve hem şirketlerin hem de daha geniş toplumun bu dengesizliği azaltmanın yollarını bulmasını önemli hale getirir.
eşitsiz talepler
Özellikle kadınlarda tükenmişliğe bakan son veriler endişe vericidir. LinkedIn'in yaklaşık 5.000 Amerikalıyla yaptığı bir ankete göre , kadınların %74'ü işle ilgili nedenlerle çok veya biraz stresli olduklarını söylerken , bu oran çalışan erkek katılımcıların yalnızca %61'i.
İşyeri-kültür danışmanlığı a Great Place to Work ve sağlık hizmeti kuruluşu Maven'den ayrı bir analiz, ücretli işte çalışan annelerin, ücretli işte çalışan babalara göre %23 daha fazla tükenmişlik yaşadığını buldu .
Analiz, ABD'de tahminen 2,35 milyon çalışan annenin, pandeminin başlangıcından bu yana, özellikle “ev ve işin eşit olmayan talepleri nedeniyle” tükenmişlikten muzdarip olduğunu gösterdi.
Uzmanlar genellikle kadınların tükenmesinin tek bir nedeni olmadığı konusunda hemfikirdir, ancak toplumsal yapılar ve cinsiyet normlarının kesişme şeklinin önemli bir rol oynadığını geniş ölçüde kabul ederler. Örneğin işyerindeki eşitsizlikler, geleneksel toplumsal cinsiyet rolleriyle ayrılmaz bir şekilde bağlantılıdır.
ABD'de, kadınlar bir erkeğin kazandığı her bir dolar için hala ortalama 82 sent kazanıyor ve Avrupa'daki birçok ülke arasındaki fark benzer. Jia'nın firması cinsiyetler arası ücret farkı verilerini yayınlamıyor, ancak bunun önemli olduğundan şüpheleniyor. Ayrıca, erkek yaşıtlarının birçoğunun kendisinden daha fazla kazandığını düşünüyor, bu da ona büyük miktarda strese neden oluyor.
"Kendimi ucuza satıyor olabileceğim fikri son derece sinir bozucu, ancak şirketimden benim için bakım yapmak zorunda olduğum konaklamalar yapmasını isteyerek zaten sınırları zorlarken daha fazla para isteyerek kendimi popülerlikten çıkarmak istemiyorum. kızım" diyor. “Sürekli bir iç savaş.”
Araştırmalar, düşük gelirleri daha yüksek stres seviyelerine ve genel olarak daha kötü ruh sağlığına bağlar . Ancak bazı araştırmalar, iş koşullarındaki farklılıklar ve cinsiyetin ilerleme üzerindeki etkisi nedeniyle kadınlar arasında tükenmişlik vakalarının daha fazla olduğunu daha spesifik olarak göstermiştir.
2018'de, Montreal Üniversitesi'nden araştırmacılar, dört yıl boyunca 2.026 işçiyi izleyen bir çalışma yayınladı. Akademisyenler, kadınların erkeklere göre terfi etme olasılıklarının daha düşük olması ve dolayısıyla daha az otoriteye sahip pozisyonlarda bulunma olasılıklarının daha yüksek olması nedeniyle, kadınların erkeklere göre tükenmişliğe karşı daha savunmasız olduğu sonucuna vardılar, bu da artan stres ve hayal kırıklığına yol açabilir. Araştırmacılar ayrıca, kadınların tek ebeveynli ailelerin başına geçme, çocukla ilgili gerginlikler yaşama, ev işlerine zaman ayırma ve daha düşük özgüvene sahip olma olasılığının daha yüksek olduğunu buldular - tüm bunlar tükenmişliği şiddetlendirebilir.
Montreal Üniversitesi'nde profesör ve bu çalışmanın yazarlarından biri olan Nancy Beauregard, 2018'deki çalışmalarına bakıldığında, Covid-19'un ekibinin araştırmaları aracılığıyla ortaya koyduğu mevcut eşitsizlikleri ve dengesizlikleri güçlendirdiğinin açık olduğunu söyledi. “İşgücünün beşeri sermayesinin sürdürülebilir gelişimi açısından” diyor, “iyi bir yöne gitmiyoruz.”
Bir pandemik katalizör
Merkezi Connecticut, ABD'de bulunan küresel bir araştırma ve danışmanlık firması olan Gartner'ın insan kaynakları araştırması başkanı Brian Kropp, kadınların tükenmişliğini besleyen faktörlerin birçoğu pandemiden önce geçerliyken, Covid-19'un bizi zorlayarak bazılarını özellikle şiddetlendirdiğini kabul ediyor. yaşam ve çalışma rutinlerimizi dramatik bir şekilde elden geçirmek.
Ebeveynlerin ve bakıcıların hayatlarını destekleyen yapılar kapandı ve çoğu durumda bu aşırı yük kadınların üzerine düştü. Özellikle anneler - - anlamlı geçirmişti kadınlar Harvard Üniversitesi, Harvard Business School ve London Business School'dan akademisyenler, dünya çapında 30.000 bireylerden değerlendirilen anket yanıtları tarafından yürütülen ve bulunan bir çalışma, Covid-19 sırasında çocuk bakımı ve ev işleri üzerinde daha fazla zaman onlardan daha pandemi öncesi yaptı ve bunun doğrudan daha düşük refahla bağlantılı olduğunu söyledi. Pek çok kadın, kendilerini hanelerinde varsayılan bakıcı olarak belirlemişti ve salgın, daha önce ücretli istihdam ile ev işini dengelemelerine olanak tanıyan destek sistemlerini ortadan kaldırdı.
Sarah, New York'taki okulların ilk kez kapandığı Mart 2020'de tam olarak bunu yaşadı. Brooklyn'de yaşayan 40 yaşındaki genç, "Başlangıçta mesaj okulların Nisan ayının sonuna kadar kapalı kalacağıydı, bu yüzden hedefim buydu: 'O noktaya gelin ve iyi olacaksınız'," diye hatırlıyor. Şimdi, pandeminin üzerinden 18 aydan fazla bir süre geçmesine rağmen, 6 ve 9 yaşlarındaki iki oğlu, yüz yüze öğrenmeyle yeni tanışıyor ve Sarah'nın hayatı dramatik bir şekilde değişti.
Nisan 2020'de, hayatında ilk kez kaygı çekmeye başladı. Büyük bir teknoloji şirketinde pazarlama yöneticisi olarak çalışırken çocuklarına evde eğitim vermenin baskısı onu bunalttı. Uyuyamıyor, sürekli endişeleniyor ve depresyonda hissediyordu. Hepsinden kötüsü, yaptığı her şeyin yetersiz olduğunu hissetti çünkü iyi bir şey yapmak için yeterli zamanı yoktu.
Salgına altı ay kala, bir şeylerin değişmesi gerektiği açıktı. Sarah'nın bir avukat olan kocası, ondan çok daha fazla kazanıyor ve 2008'de evlendiğinden beri bunu yapıyordu. Böylece, Ağustos 2020'de çift birlikte Sarah'nın evde oturan bir anne olmak için işini bırakmasına karar verdi. “Bundan önce, yanmış olmanın ne anlama geldiğini gerçekten bilmiyordum” diyor. "Artık en ufak bir şüphenin ötesinde biliyorum."
Sarah'nın deneyimi, çok daha geniş bir eğilimin simgesidir. Geçen yıl Eylül ayında, pandemi hız kazanırken, 200.000'den fazla erkeğe kıyasla, 860.000'den fazla kadın ABD işgücünden ayrıldı.
Geçen yıl Şubat ve Eylül ayları arasında ABD işgücünü bırakan annelerin sayısını 900.000'e, babaların sayısını ise 300.000'e çıkardı.
Kadınlar, stres için duygusal ve fiziksel çıkışlar olabilecek kilitlenme sırasında önemli sosyal yaşam hatlarını kaybettikçe, ekstra ev içi sorumlulukların ani çığının, zaten ev ve iş hayatıyla meşgul olan birçok kişiyi gidebileceklerinden daha ileriye ittiği açıktır.
'MALİYETİ NEDİR?'
İşyeri uzmanlarının beslediği en büyük endişelerden biri, işyerindeki kadınlar arasındaki zayıf ruh sağlığının, özellikle bir aile kurmak istiyorlarsa, gelecek nesilleri iddialı profesyonel hedefler belirlemekten caydırabileceğidir. Bu, işgücü piyasasında ücret ve kıdem açısından halihazırda var olan cinsiyet eşitsizliklerini daha da kötüleştirebilir.
Veriler bunun gerçekten meşru bir endişe olduğunu gösteriyor; CNBC ve anket şirketi SurveyMonkey tarafından bu yılın başlarında toplanan istatistikler, kendilerini kariyerleri açısından “çok hırslı” olarak tanımlayan kadınların sayısının pandemi sırasında önemli ölçüde azaldığını gösterdi . ABD Nüfus Sayım Bürosu'ndan elde edilen veriler, pandeminin ilk 12 haftasında, Covid-19 ile ilgili çocuk bakımı sorunları nedeniyle çalışmayan 25 ila 44 yaş arasındaki annelerin yüzdesinin yüzde 4,8 arttığını gösteriyor. aynı yaş grubundaki erkekler.
İş gücünün insan sermayesinin sürdürülebilir gelişimi açısından, iyi bir yöne gitmiyoruz. - Nancy Beauregard
Aynı şekilde, hibrit gibi yeni çalışma biçimlerinin işyerinde cinsiyet eşitliğini nasıl etkileyebileceği konusunda endişeler var. Araştırmalar, pandemi sonrası bir dünyada kadınların erkeklerden daha fazla evden çalıştığını gösteriyor, ancak evden çalışanların terfi alma olasılığının yöneticilerle daha fazla yüz yüze olanlara göre daha az olduğuna dair kanıtlar var.
Kropp, "Kadınlar, benim de en az benim kadar sıkı çalıştığımı ve bir o kadarını yaptığımı söylüyor, ancak evden çalıştığım için terfi alma ihtimalim daha düşük" diyor. “Bu son derece moral bozucu.”
Londra merkezli davranış sağlığı kliniği The Soke'de yetişkin terapisi başkanı olan Dean Nicholson, adalet algılarının veya başka türlü kadınların işyerine katılımını etkileyebileceğini öne sürüyor.
“İş yerinde adalet dengesi aleyhimize çarpıtıldığında, bu durum sadece kuruma karşı değil, kendimiz ve katkımızın değeri hakkında ve aynı zamanda nerede olduğumuz hakkında hissettiğimiz şekilde de her zaman olumsuz duygulara yol açacaktır. bir değer hiyerarşisi üzerinde konumlandık.”
Kropp, kadın yeteneklerin çıkışını önlemek için kuruluşların eski işyeri uygulamalarının artık amaca uygun olmadığını kabul etmesi gerektiğini söylüyor. Yöneticilerin, adaleti ve fırsat eşitliğini teşvik etmek için şirketlerin nasıl yapılandırılması gerektiğini temelden yeniden düşünmeleri gerektiğini söylüyor. Bu, ücret eşitliği ve terfi için eşit fırsatlar ve aynı zamanda herkesin - anneler, babalar ve ebeveyn olmayan çalışanlar - kendilerini değerli hissettikleri ve evde olup bitenlere uyum sağlarken profesyonel potansiyellerine ulaşabilecekleri bir şeffaflık kültürü yaratmak anlamına gelir.
Deloitte'un küresel iş geleceği lideri Steve Hatfield, annelerin, özellikle de üst düzey liderlik rollerinde bulunanların son derece önemli rol modelleri olduğuna dikkat çekiyor.
“Şu anda deneyimlediklerinin dalgalanma etkisi, yeni çalışanlar üzerinde gerçekten derin olma potansiyeline sahip ve bu nedenle, tüm çalışanların ihtiyaçlarını karşılayabileceklerini ve karşılayabileceklerini kanıtlamak kuruluşlara kalmış” diyor.
Bu nedenle, finans ve teknoloji endüstrisinde kapsayıcılık ve çeşitliliğe odaklanan Londra merkezli bir danışmanlık şirketi olan Equality Group'un kurucusu Hephzi Pemberton, yöneticilerin resmi olarak eğitilmesi ve bir işyeri yaratma girişiminin Amaca uygunluk çalışandan değil, işverenden gelmelidir. “Tükenmişlik riskinden kaçınmak için bu kesinlikle kritik” diyor.
Ancak işini bırakmanın eşiğinde olduğunu söyleyen Jia, işyerinde olduğu kadar evde de önemli değişikliklerin olması gerektiğinde ısrar ediyor. “Pandemi yoluyla benim için çok net hale gelen şey, basmakalıp cinsiyet rollerine körü körüne bağlı kalındığında ortaya çıkan dengesizlikleri anlamada hepimizin oynayacağı bir rol olduğu” diyor. “Evet, elbette bazen bir kadının varsayılan bakıcı olması veya ücretli işten geri adım atması mantıklı geliyor, ancak bunun ne pahasına olursa olsun takdir etmemiz gerekiyor. Bu 2021. Bazen 1950'lerde miyiz diye merak ediyorum.”
